-86- "KLARE LIJN" TEKENING NIET GESIGNEERD
Een gouache-tekening op tekenpapier met een uitvergroting van een vakje uit het 33e Robert-en-Bertrand-verhaal 'De geheime sekte' van Willy Vandersteen, uitgegeven in 1980.
VERKOCHT. MAAR U KUNT HIER ANDERE INTERESSANTE ITEMS VINDEN.
GERESERVEERD
HOOGSTE BOD:
Deze items zijn samen in 1 lot te koop. Bij interesse laat het me weten via het contactformulier onderaan deze pagina. Dit betreft een occasionele verkoop door een particulier. Voor de verkoopsvoorwaarden, mogelijke bestemmingen en de (eventuele) verzendtarieven : INFO
Een tekening op tekenpapier in gouache, 70 x 44,50 cm. Een uitvergrote tekening van een vakje uit het 33e 'Robert-en-Bertrand'verhaal "De geheime sekte" uitgegeven in 1980. Een verhaal dat Willy Vandersteen toen nog zelf tekende met inkting en inkleuring door medewerkers van Studio Vandersteen. Deze tekening is een uitvergroting van het laatste vakje van strook nummer 86. Dat vakje toont de grootmeester van een sekte in het verhaal die uitgeteld is na een felle strijd maar nog niet is verslagen.
De tekening is geen klakkeloze kopie van dat vakje in het stripalbum. Zeer gelijkend ermee maar ook met vele verschillen. De positionering van het hoofd van de grootmeester en de compositie is ongeveer hetzelfde met deze in het stripverhaal. De stenenpartijen zijn gelijkaardig. Geen tekstballon en tekstvak in het vergrote werk.
Dit geïsoleerd stripvakje krijgt nu de allure van een dramatisch tafereel, waarover je eindeloos kan fantaseren. Iets wat soms de pop-art beoogt door het isoleren van aangepaste comic-fragmenten.
De tekening is NIET gesigneerd en NIET getiteld, enkel "86" rechts onderaan, handmatig in gouache geschreven. Een dikke rand van zwarte gouache rondom.
Eerst maakte hij/zij een schets met schetspotlood, waarvan je op sommige plaatsen nog wat sporen kan zien. Ergens is er nog vaag een potloodraster te zien. Dan de belijning en inkleuring met gouache. De belijning is dunner uitgevoerd maar met "flair" aangebracht. Heel soms kan je een kleur zien die over een zwarte lijn gaat. Voor de parallelle lijntjes (bijvoorbeeld voor de structuur van de rotsen) bracht hij/zij de kleuren eerst aan en daarna de lijntjes. Foto's van de achterkant van de tekening op een lichtbak geven een paar details over hoe de tekening is ontstaan.
De tekening heeft dezelfde stijl met het vakje in het R&B-verhaal. Het is een vaardig werk, maar was het gemaakt onder tijdsdruk? Was het een klusje dat gedaan moest worden bij al het andere werk dat een deadline had? Want de mindere zaken, zoals de wat hoekige vingertoppen, waren niet verbeterd. Wegens de overeenkomsten met het origineel vakjes zou het getekend kunnen zijn met de originele tekening van de strook naast zich. Het resultaat straalt kunde uit van een tekenaar die een tijd in het vak was.
Het werk heeft veel weg van Klare Lijn, die Hergé en ook Willy Vandersteen aanhingen. De karakteristieken: essentiële lijnen zonder veel overbodige details, heldere vlakverdeling in de tekeningen, weinig variatie in de lijndiktes van de contourlijnen, geen gebruik van arceringen, egale kleurvlakken, geen kleurschakeringen. De gebruikte egale kleuren zijn gelijkend met het vakje in het album, maar het is soms wat gedurfder (meekrap donkerrode en kobaltblauwe stenen, titanium goud oker voor de zanderige grond als de meest opvallende voorbeelden).
Het is ondoenbaar het doel van deze tekening na tientallen jaren te achterhalen. Het kon gebruikt zijn als toelichting voor een evenement in een school of vereniging. Kinderen en volwassenen konden zich dan vergapen aan een uitvergroot vakje van zo'n minuscuul vakje in het album. Zodat ze leerden beseffen dat er veel kunde komt bij kijken om alleen maar één vakje te tekenen, van de honderden die een stripalbum telt.
Het dikke tekenpapier was met een mesje of schaar slordig afgesneden en/of geknipt. Een paar scheurtjes aan de rand en sporen van plakband en andere sporen. Vooral op de achterkant is dat duidelijk. De rechtse onderkant in de tekening vertoont wat waterschade (scheurtjes, rimpels). Het tekenpapier is in het algemeen wat vergeeld. Het papier heeft soms wat krassen en kapjes en de verflaag heeft daar soms onder geleden. Aan deze mankementen kan dit werk wel degelijk een 40 jaar geleden gemaakt zijn, begin jaren ´80 dus. Nadat de tekening ergens dienst voor deed werd er nonchalant mee omgesprongen. Slordig opgeborgen, verstoft, vergeeld en tenslotte vergeten.
Maar het metier en de présence van dit werk blijven overeind en de tekening verdient een tweede leven!
Kan eventueel verkocht worden. Bij interesse geef een bod via het contactformulier onderaan deze pagina.
Foto's maken deel uit van de omschrijving.
Kijk ook naar mijn andere items.